Door Sam van Middendorp
Namens TACO verscheen een select gezelschap aan de start van de laatste Europokal van seizoen 2015: Nick Pelgrom, Kaylee van Middendorp, Frank van Veen, Robbert Kluin, Erik Tempert, Paul Groters, Equipe de Weerd en Equipe Ripperda. Daaronder twee kampioenskandidaten, maar acht even fanatieke coureurs en veel toegewijde supporters.
Het was zonnig in Zoutleeuw, tegen de tijd dat op zondagmiddag de spannende finales plaatsvonden zelfs plakkerig warm. Omdat de ontknopingen in het kampioenschap zo spannend waren dit weekend, is er in dit wedstrijdverslag bij wijze van hoge uitzondering behalve voor alle TACO-helden ook veel aandacht voor de nieuwe kampioenen en degenen die het hen héél moeilijk maakten.
Zaterdag
Op zaterdag worden drie kwalificatieseries verreden, die samen de startpositie voor zondag bepalen. Belangrijk vooral voor alle kampioenskandidaten. Nick Pelgrom staat vierde in het kampioenschap van klasse 1 en hoewel er gekke dingen moeten gebeuren om hem nog kampioen te maken, theoretisch is het mogelijk en het optreden van Nick op zaterdag is veelbelovend. In de eerste kwalificatie komt hij na de start als vierde de bocht uit, waarna hij twee van zijn directe concurrenten met mooie inhaalacties passeert. Er volgt een lekke band die gepaard gaat met veel rook en verlies van drie plekken, maar in de tweede serie doet Nick zijn kunstjes nog eens over. Nu rijdt hij zelfs van plek 4 naar – met een inhaalactie in de laatste bocht – plek 1. Hij verzekert zich daarmee van een mooie startpositie op zondag, maar valt in de finale van zaterdag uit met een kapotte homokineet. Ook Kaylee van Middendorp rijdt in klasse 1 goede kwalificaties, met een 3e, een 4e en een 6e plek. In de finale valt ook zij stil, voor de zoveelste keer dit seizoen is de versnellingsbak het euvel.
In klasse 7 doet Chris de Weerd prima zaken met een 2e, 3e en nog een 2e plek in de kwalificaties. Wat echter niet erg geruststellend is, is de vaart waarmee klassementsconcurrenten Ysbrand Dijkstra en Steve Otzer over het zand vliegen. Vooral bij de start winnen ze meters terrein ten opzichte van Chris en de smalle zandbaan maakt het moeilijk dat in de rondjes die volgen te compenseren. Het zorgt ervoor dat Equipe de Weerd druk aan het experimenteren slaat met de bandenkeus en afstelling van de schokbrekers. In de finale mag dat nog niet baten: Chris heeft een matige start en Dijkstra wint met bijna een ronde voorsprong op de rest van het veld. Paul Groters kende een matige kwalificatiereeks in de ‘zandbak waar de Büchl eigenlijk niet thuishoort’ maar weet zich vanaf de laatste finaleplek toch naar een zevende plek te vechten, vlak achter Chris die als zesde over de streep komt.
In de finale van klasse 3 finisht Erik Tempert in een wedstrijd die uitloopt op een waar slagveld knap als derde. Met drie vijfde plekken in de kwalificaties heeft hij bovendien goede kansen voor een mooie klassering op zondag. In de finale die volgt, die van klasse X, ontstaat tot driemaal toe een rode vlag situatie door koprollen van de bolides. Na de derde rode vlag wordt de finale niet verder verreden. De laatste finale die dan nog op het programma staat is die van de Jeugdklasse. Louis Ripperda moet door matige kwalificaties (tot tweemaal toe brak een aandrijfas af) vanuit het achterveld starten, maar rijdt een fenomenale eerste ronde en ligt dan op een vierde positie. Het publiek gaat uit z’n dak totdat een auto een koprol maakt en een herstart op de baan volgt. Louis komt maar niet van z’n plek af richting de startopstelling en als er dan een tractor komt aangereden vreest men langs de kant het ergste. Even later blijkt dat hij alleen maar even op gang geholpen hoeft te worden, en Louis kan toch deelnemen aan de herstart. Dan is echter al snel te zien dat de snelheid eruit is en na anderhalve ronde moet Louis alsnog opgeven. Dynamo kapot, morgen weer een dag om mooie dingen te laten zien.
Zondag
Om de kans te krijgen nog iets meer te testen vandaag, schreef Equipe de Weerd zich vanmorgen nog snel in voor klasse 8. De halve finale van deze klasse verloopt, in de woorden van Gert-Jan de Weerd, ‘waardeloos’ en levert daarmee vooral testresultaten op van hoe het niet moet. Paul eindigt in deze halve finale als zevende en plaatst zich daarmee net niet voor de finale.
In de eerste halve finale van klasse 1 verdedigt Kaylee met verve een vijfde plek en finisht Nick in de tweede halve finale als derde. Klasse 3: Erik Tempert wordt vierde en Robbert Kluin valt uit, nadat hij ook op zaterdag al weinig geluk had met een flinke koprol in de tweede kwalificatie. Via de herkansing later die middag plaatst hij zich gelukkig alsnog voor de finale. In de tweede halve finale die volgt wordt een prachtige strijd uitgevochten tussen titelkandidaten Equipe de Haan/Brink, Seppe Aerts en Equipe Gepken/Idzenga. Brink moet vanaf de laatste startplek komen na een diskwalificatie op zaterdag, wat een inhaalrace oplevert en vervolgens een strijd met de twee kopmannen die nog wel tien ronden langer had mogen duren.
Dan de halve finales van klasse 7. Terwijl broer Gert-Jan de halve dag al ijsbeert langs de baan, start Chris vanaf de eerste startrij. Wederom verliest hij terrein bij de start, maar in de eerste bocht laat hij als allerlaatste het gas los en dat levert hem een tweede plek op bij het uitkomen van de bocht. Voor hem alleen Steve Otzer, die een monsterstart had maar in de ronden die volgen wel terrein verliest ten opzichte van Chris. In de andere halve finale finisht Dijkstra als eerste, wat betekent dat de drie klassementsconcurrenten in de finale naast elkaar op de eerste rij zullen starten. Paul finisht in deze halve finale als zesde en biedt zichzelf daarmee de kans in de finale zijn vijfde plek in het klassement te verdedigen.
Finales
Klasse 2: In het klassement gaat het tussen Equipe de Haan/Brink en Richard Zwiep, maar omdat laatstgenoemde in de halve finale uitviel met zodanige schade dat de finale niet gereden kan worden, hoeft Sander de Haan alleen het hoofd maar koel te houden om het kampioenschap binnen te slepen. Zoals we hem kennen maakt hij er alsnog een mooie strijd van met Seppe Aerts, die uiteindelijk de dagoverwinning in de wacht sleept. Robbert Kluin volgt op plek 9, Frank van Veen finisht buiten de top 10.
Klasse 8: Wat een eerste startrij! Ysbrand Dijkstra, Jeremy Vandergeeten, Steve Otzer en Rolf Kools staan zij aan zij. De Europokal titel zal gaan naar Otzer of Dijkstra. Otzer heeft wederom een wereldstart en pakt de koppositie. Dijkstra volgt vlak achter hem, maar krijgt niet de kans echt aan te vallen. Dat hoeft ook niet: deze tweede plek is voldoende om hem Europokal kampioen 2015 te maken in klasse 8.
Klasse 5: Geen TACO-aanbod in deze klasse dit weekend, Wesley Welgraven moet vanaf de zijlijn toekijken of hij uit de top 10 van het klassement zal worden gestoten in deze finale. Het kampioenschap zal gaan naar Ivo Galekop of Jan van Orshaegen. Galekop moet in deze finale van helemaal achteraan komen, hij blies in de halve finale bij de start zijn motor op. Er mogen echter maar twee plekken tussen hem en van Orshaegen in zitten om het kampioenschap binnen te slepen. Van Orshaegen start vanaf de eerste rij en pakt de koppositie. Galekop ligt na de eerste bocht op een zesde plek en dat is vooralsnog niet voldoende. Als hij echter in de laatste ronde nog een cruciaal plekje weet goed te maken en Peter Timmermans de koppositie afpakt van van Orshaegen, is het toch net genoeg. Ivo Galekop is Europokal Kampioen 2015 in klasse 5.
Klasse 1: Na een prima start van beiden rijdt Nick op plek 5 en Kaylee op plek 7. Op kop rijdt de hele wedstrijd Equipe de Haas/Kerstens, wat voor hen ruim voldoende is om het kampioenschap binnen te slepen. Na een paar ronden valt Nick stil, naar later blijkt met motorproblemen. Kaylee rijdt tot de laatste ronde op een prachtige zesde plaats en verdedigt deze met klasse, wat haar beste prestatie van het seizoen zou betekenen als ze het volhoudt tot de finish. Dan gaat het helaas mis: in de achterste bocht krijgt ze een duw en ontbreekt het haar aan de spierballen om de MR2 in deze volle vaart recht op de baan te houden. De auto maakt een wijde bocht en een aantal coureurs weet binnendoor te steken. Kees finisht als 11e, de ondankbare plek waar ze dit seizoen al vaker genoegen mee moest nemen.
Klasse 3: Erik Tempert zit er goed bij, hij rijdt voorin mee als opeens zijn motorkap omhoog klapt. Hij is genoodzaakt te stoppen en vanaf de zijlijn toe te kijken hoe de strijd tussen Seppe Aerts en Lammert Brink wordt uitgevochten, waarin Brink aan het langste eind trekt en Equipe de Haan/Brink na de titel in klasse 2 nu ook de titel in klasse 3 binnensleept.
Klasse 9: Sven Prinsen start vanaf de eerste rij met in het klassement slechts één punt voorsprong op Jeremy Vandergeeten, die vlak naast hem van start gaat. Dit belooft de spannendste finale van de dag te worden. Vandergeeten rijdt het hele weekend al uitstekend en zal dan ook niet makkelijk te kloppen zijn. Bij de start wint hij terrein, maar Prinsen gaat harder de bocht in. Er gebeurt van alles in deze finale en na een complete herstart volgt ook nog een herstart op de baan, waarbij de stand van zaken is: Vandergeeten 1, Prinsen 2. Hoewel het heel spannend is en Prinsen soms heel dichtbij komt, finisht Vandergeeten als eerste en kroont zichzelf daarmee tot kampioen.
Klasse 7: Op de eerste rij: Ysbrand Dijkstra, Steve Otzer, Rolf Kools en Chris de Weerd. Allen titelkandidaat. Dijkstra pakt nu met een razendsnelle start de koppositie en geeft deze niet meer uit handen. Vlak erachter volgen Otzer en Chris de Weerd op plek twee en drie. Even lijkt het alsof Dijkstra de dubbel te pakken heeft, maar dan wordt (nadat de lichaamstaal van de heer op het middenterrein al het een en ander deed vermoeden) omgeroepen dat zijn razendsnelle start een valse start was. Otzer is kampioen, Equipe de Weerd wordt net als vorig jaar heel knap tweede! Paul volgt op een achtste plek, waarmee hij zijn vijfde plek in het kampioenschap met succes heeft verdedigd.
Klasse X: Om een lang verhaal kort te maken, net als op zaterdag moet er drie keer een herstart plaatsvinden op de voor deze klasse ietwat te smalle baan, en dan zegt het reglement: stoppen met proberen. Het is vermoedelijk niet de leukste manier om kampioen te worden, maar de titel gaat naar Dennis Kuipers.
Klasse 4: Doel van Equipe Ripperda is om in het eindklassement in de top 10 uit te komen, en daar is door plaatsing voor de finale al een grote stap mee gezet. Louis rijdt naar een 9e plek en dat blijkt tevens voldoende voor een 9e plek in het eindklassement, die later op de avond op het podium wordt gevierd met Aniek op de schouders van Louis en daarmee vele TACO-supporters het nodige kippenvel bezorgt. De strijd in het kampioenschap gaat tussen Jens van de Vossenberg en Cyriel Poen. Laatstgenoemde wint deze finalewedstrijd van het seizoen, maar kan niet voorkomen dat van de Vossenberg (ruim) binnen de top 5 eindigt, wat voor van de Vossenberg voldoende is om een mooi kampioenschap te vieren.
Superfinale: alle vier de kanshebbers op de titel Meister der Meister 2015 verschijnen aan de start van de Superfinale, veel mooier kan het niet. Frankie Schatteman heeft de beste uitgangspositie en gaat dan ook vrij snel aan de leiding. De enige man die hem lijkt te kunnen bedreigen is Jens van Mol, maar die valt ongeveer halverwege de wedstrijd stil. Dan is de vraag of Ysbrand Dijkstra nog kan passeren, hij komt steeds dichterbij en rijdt met volle overgave. Niet veel ronden later valt ook hij echter uit en blijven klassementachtervolgers Glenn Wouters en Jan van Orshaegen nog over. Schatteman heeft intussen echter zo’n ruime voorsprong opgebouwd, dat hij onbedreigd naar de finishvlag kan rijden. Meister der Meister worden door de laatste Superfinale op je naam te schrijven, en tevens kampioen worden in klasse 6, veel gunstiger kan een autocrossweekend niet verlopen.
In het eindklassement betekenen al deze uitslagen voor de TACO-rijders het volgende:
- Klasse 1: Nick Pelgrom 5
- Klasse 3: Erik Tempert 4 en Robbert Kluin 5
- Klasse 4: Equipe Ripperda 9
- Klasse 5: Wesley Welgraven 8
- Klasse 7: Equipe de Weerd 2 en Paul Groters 5
- Klasse 8: Paul Groters 10
- Superfinales: Equipe de Weerd 5
En dat, dames en heren, was meer dan voldoende voor een zeer geslaagde prijsuitreiking en fantastische feestavond in Zoutleeuw, die tegelijk een beetje pijn deed omdat het de laatste van het seizoen was. Tot volgend jaar!
Foto’s: Semmy Fotografie (wederom bedankt!!!).
