Bijna negentig auto’s stonden er aan de start op zaterdagavond, na lang wachten omdat de reguliere wedstrijden – zoals gewoonlijk – meer tijd in beslag namen dan gepland. Na de laatste wedstrijd stond de baan al heel snel vol ongeduldige Avondcrossers. Veelal met mooie verhalen: vriendenteams, auto’s met een historie, woorden van dank op de deuren.
‘Vroeger’ zat de Jurybus op zaterdagavond vol met tientallen tellers: een ieder kreeg een paar startnummers aangewezen en turfde een uur lang elke ronde die het startnummer voorbij kwam. Tureluurs werd je ervan, en door pitstops – auto’s die tien minuten van de radar verdwenen en dan opeens weer voorbij kwamen – twijfelde je soms aan je eigen ogen. Gezellig was het wel, maar verder dan “die en die gaan hard” kwam het in de tussenstand niet. De winnaar was altijd een verrassing.
Tegenwoordig zijn er gelukkig transponders op de auto’s bevestigd, waardoor we tijdens de race precies kunnen zien wie er op kop ligt en hoe spannend het is. En spannend was het zeker dit jaar: nadat Joey Poelarends lange tijd op kop reed en toen uitviel, bleven er drie heren over die elkaar op de hielen zaten.
Bovendien kunnen we zien wie de snelste ronde reed (Joey Poelarends met 29.155), wie de hoogste topsnelheid haalde (wederom Poelarends met ruim 74 km/u) en ook bijvoorbeeld wie de minste ronden klokte (Dave Bouwmeester, 6 ronden).
De meeste ronden werden er gereden door Erik Mulder, die in een uur tijd maar liefst 106 ronden op de klok zette. Hij won daarmee in klasse 2 en liet twee mannen op 1 ronde na achter zich: Hennie Schoolderman en Rick Boerrigter (beide 105 ronden). Schoolderman won klasse 1, omdat hij 11 seconden voorsprong had op Boerrigter. 11 seconden! Spannender dan ooit dus, de Avondcross.
Ben je benieuwd naar alle resultaten? Deze vind je hier. Tot slot een sfeerverslag in beelden. Hopelijk tot volgend jaar!
Foto’s: onze held Sjors Busscher.
